Η ΚΑΝΟΝΙΑ

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΓΑΜΑΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Eνας νεαρός ηθοποιός πάει σε μια οντισιόν για κομπάρσους. Τον βλέπει ο σκηνοθέτης, του δίνει ένα βιβλίο με το ρόλο του, του λέει να τον μάθει καλά και να πάει για πρόβα.
Πάει στο σπίτι, ανοίγει την πρώτη σελίδα και διαβάζει: "Βγαίνεις στη σκηνή, φτάνεις στη μέση και λες με δέος: "Πω πωωω μια κανονιά!", προχωράς και φεύγεις από τη σκηνή".
Γυρίζει στη 2η σελίδα: άδεια. Η τρίτη το ίδιο, ξεφυλλίζει όλο το υπόλοιπο βιβλίο: άδειο.
Το επόμενο πρωί πάει στο θέατρο και ρωτάει το σκηνοθέτη:
- "Μα καλά, μόνο αυτό θα κάνω;"
- "Εντάξει", του απαντάει αυτός, "δεν είναι μεγάλος ρόλος, αλλά έτσι ξεκινάνε όλοι. Αν τα πας καλά, θα έχεις καλύτερο ρόλο του χρόνου. Για πάμε μια πρόβα τώρα..."
Ανεβαίνει στη σκηνή ο νεαρός, προχωράει στη μέση και λέει κάπως νωθρά:
- "Πω πω μια κανονιά..."
- "Τι είναι αυτό;;;;;", ξεσπά ο σκηνοθέτης. "Πως το λες έτσι; Δε νιώθεις το δέος; Πρέπει να βγαίνει από μέσα σου!!!!"
Όλη την υπόλοιπη εβδομάδα ο νεαρός έκανε πρόβες στο σπίτι λέγοντας και ξαναλέγοντας μόνος του: "ΠΩ ΠΩΩΩ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝΙΑ!! ΠΩΩΩ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝΙΑ!!ΠΩΩΩ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝΙΑ!!"
Με τα πολλά, φτάνει η πρεμιέρα, ανοίγει η αυλαία, προχωράει, φτάνει στη μέση και την ώρα που ήταν να πει τα λόγια του, ακούει πίσω του την αναμενόμενη κανονιά.
Σκύβει έντρομος, βάζοντας τα χέρια πάνω από το κεφάλι του και λέει:
- "ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;;;;"